Ana SayfaPsikolojiÇocuk PsikolojisiTek çocuk problemleri gerçek mi?

Tek çocuk problemleri gerçek mi?

-

Eskiden tek çocuk olmak toplumda üzüntüyle karşılanan bir durumdu. Tek çocuklar genellikle paylaşmayı bilmeyen, şımarık, sosyal açıdan yetersiz gibi düşünülürdü. Neyse ki, o zamanlar geride kaldı. Yaklaşık 2 bin yetişkin üzerinde yapılan bir araştırma tek çocukların narsist olma olasılığının kardeşleri olanlardan daha fazla olmadığını ortaya koydu.

Aslında, tek çocuklar, kardeşleri olan insanlardan daha yüksek başarı motivasyonuna (bir istek, çaba ve sebat ölçüsü) ve kişisel uyum (yeni koşullara alışma yeteneği) sahip olma eğilimindedir.

Zamanla fark azalıyor

People photo created by senivpetro – www.freepik.com

Bazı araştırmalar, kardeşleri olanlara göre tek çocukların daha zeki olduğunu ve daha yüksek akademik başarıya sahip olduğunu bulmuştur. Hem zekâ hem de akademik başarıda tek çocukları geride bırakan tek grup, ilk doğan ve sadece bir küçük kardeşi olan insanlardı.

Zekadaki fark okul öncesi çocuklarda yapılan çalışmalarda bulunmuştur ancak çocuklar büyüdükçe yani lisans öğrencilerinde daha az bulunduğunu belirtmek önemlidir. Bu da yaşla birlikte farkın azaldığını göstermektedir.

Tek çocuklar ruh sağlığı açısından da incelenmiştir. Yine bulgular, iki grup arasında kaygı, benlik saygısı ve davranış sorunları açısından fark olmadığını göstermektedir.

Uzun süre tek çocukların yalnız olmaya yatkın oldukları ve arkadaş edinmede zorluk çektikleri ileri sürülmüştür. Bulgular, tek çocukların kardeşi olan çocuklarla aynı sayıda ve aynı kalitede arkadaşa sahip olduğunu göstermektedir.

Tek çocuk olmak daha mı iyi?

Bu bulgular kardeş sahibi olmanın kim olduğumuzu şekillendirmede büyük bir fark yaratmadığını gösteriyor gibi görünüyor. Eğer farklılık yoksa belki de kardeş sahibi olmamak daha da iyi olabilir. Çünkü, kardeşleri olan çocukların aksine, tek çocuklar ebeveynlerinin tüm yaşamları boyunca dikkatine, sevgisine ve maddi kaynaklarına sahip olurlar. Bunun, onları şımarık ve uyumsuz hale getirdiği için bu çocuklar için olumsuz sonuçlar doğurduğu her zaman varsayılmıştır. Ancak ebeveyn kaynakları için rekabet eksikliğinin çocuklar için bir avantaj olabileceği de göz ardı edilmemelidir.

Tüm dünyada tek çocuklu ailelerin sayısının arttığı göz önüne alındığında , belki de tek çocukları damgalamayı ve yalnızca bir çocuk sahibi olmayı seçen ebeveynleri kınamayı bırakmanın zamanı gelmiştir. Tek çocuklar, kardeşleri olanlardan farklı olmamakla birlikte kesinlikle iyi durumda görünüyor.